gündem

Bumerang - Yazarkafe

...

...

4 Mart 2012 Pazar

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. 
Karanlığı gördüm, korktum.

Gün geldi sonsuz karanlığa ugurladim sevdiklerimi...

Ağladım.
* * *


Yaşamayı öğrendim.

Dogumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalinan zamanlar olduğunu öğrendim.
* * *
Zamani öğrendim.
Yaristim onunla...
Zamanla yarisilmayacagini, zamanla barisilacagini, zamanla öğrendim...
* * * 

Insani öğrendim.
Sonra insanlarin içinde iyiler ve Kötüler olduğunu...
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.

Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha Kalici olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kuruldugunu öğrendim.
* * *
Insan tenini öğrendim.
Sonra tenin altnda bir ruh bulunduğunu...
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
* * *
Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydinlatmanin yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydinlatabilmek için önce çevreni aydinlatabilmek gerektigini öğrendim.
* * * 
Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca Üretilmesi gerektigini...
Sonra da ekmeği hakça ülesmenin, 
bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.

Okumayi öğrendim.
Kendime yazıyı ögrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...
* * *
Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...
* * *
Dünyaya tek başına meydan okumayi öğrendim genç yaşta ...
Sonra kalabaliklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardim.
Sonra da asil yürüyüsün kalabaliklara karşı olması gerektigine aydim.
* * *
Düsünmeyi öğrendim.
Sonra Kalıplar içinde düsünmeyi öğrendim.
Sonra saglikli düsünmenin KALIPLARI yikarak düsünmek olduğunu öğrendim.

Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda Acının, 
yemege olduğu kadar hayata da lezzet kattigini öğrendim.
* * * 
Her canlinin ölümü tadacagini, 
ama sadece bazılarının Hayati tadacagini öğrendim.
* * *
Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akıl unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur...
Hz. Mevlana

1 yorum:

naciye dedi ki...

Ben dostlarımı ne kalbimde ne de aklımla severim..Kalp durur Akıl unutur.... Ben dostlarımı ruhumla severim...muhteşemmmm teşekkürler bu güzelliği bizlerle paylaştığınız için,emeğinize,yüreğinize sağlık..mutlu günler dilerim. .. .



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...